Zaterdag 7 juni 2014

Staan niet vroeg op. Het is maar een ritje van 70 kilometer naar Hermagor. Hermagor ligt in het Gailtal. De Gail is een rivier waar ook fiets/wandelpaden langs lopen. Een paar kilometer voor Hermagor wordt de camping aangegeven. We draaien de parkeerplaats op en gaan ons aanmelden. Onderweg waren we wel even bang dat de camping overvol zou staan i.v.m. het Pinksterweekend. Gelukkig is er plaats genoeg. We zoeken een plaatsje op deze prachtige camping.

Het is gewoon een park. En het meer is heel dicht bij, 200 meter. We kunnen daar zonnen en zwemmen. Zonnen is voor ons taboe, misschien een keer zwemmen?
Er is een speckfest in Hermagor. Boffen wij even. Als de caravan staat gaan we op de fiets naar Hermagor, ongeveer 8 kilometer. Het is warm en zonnig, eigenlijk te warm om te fietsen, maar het speckfest willen we meemaken.
Veel speckkraampjes, houtsnijwerk in speckplanken en heel veel eet en drinkterrassen. Mensen in Oostenrijkse kleding en optredens van muziekgroepen. Erg gezellig allemaal.
Het Gailtal schijnt bekent te zijn van zijn speciale speck. Het rook allemaal erg lekker en wij kregen daardoor erge trek.
Het speck ziet er vreselijk vet uit en verder waren er worsten, zuurkool en gepofte aardappelen. Zijn op een gegeven moment maar naar huis gegaan en hebben “gezond” voor onze caravan gegeten!
Het speckfest was wel leuk om mee te maken.

Zondag 8 juni 2014

Vandaag willen we langs de Gail fietsen. De route is eerst dezelfde als gisteren en daarna komen we langs de Gail. Een snel stromende rivier. Het is heel goed fietsen hier, kleine klimmetjes en weer even dalen allemaal goed te doen. Het heel warm en zonnig, boven de 30 graden. Zijn blij met wat schaduw.
Ons doel is naar Tröpolach te gaan. Hebben vanaf de camping sneeuwsporen in de bergen gezien en willen kijken of je daar s’winters kan skiën.

Het blijkt bij Tröpolach te zijn. Hoe dichter wij het dorpje naderen hoe duidelijker wordt dat er daar liften moeten zijn. En inderdaad er zijn liften en deze zouden volgens informatie ook in de zomer moeten draaien, maar helaas vandaag niet!
Onderweg kwamen we even in een moeilijke situatie terecht. Het fietspad stond onderwater. Er was wel een waarschuwingsbord geplaatst, maar wil het eerst zelf zien of het echt zo erg was! Het pad staat inderdaad onderwater en er staat ook een sterke stroming en het echte pad bestaat uit grote keien. Mountenbikers fietsen gewoon door. Zij hebben brede banden en wij op onze gewone Hollandse fietsen met vrij smalle bandjes is niet verstandig. Wij hebben besloten om er te voet door heen te gaan. Schoenen uit en lopen. Ik had aan het begin van onze fietstocht nog gezegd: “Ik wil straks wel even met mijn voeten in de rivier”. Mijn wens komt uit al is het even anders dan verwacht.
Het is een fietstochtje van 35 kilometer geworden.

Maandag 9 juni 2014

Na de koffie willen we een rondje Pressegger See fietsen en misschien een eindje de andere kant op langs de Gail.
Het is heel erg warm, maar echt stilzitten voor de “hut”en wachten tot het koeler wordt is niets voor ons. We fietsen de See, door dorpjes, bossen en langs de Gail. Heuvelachtig en soms zon, maar ook wel eens schaduw van de bomen. Langs beekjes met heel veel Alpenlachs, waarschijnlijk kweekvis. Niet leuk voor de liefhebbers van vissen, er mag niet gevist worden!

Langs de Gail zijn we tot Vorderberg gefietst, Vorderberg is een stil, ingedut dorp, lege huizen, hotels die leeg staan en er verwaarloosd uitzien. Bijna geen mensen op straat.
We fietsen terug en nemen dan de wandelroute rond de See. Het eerste stuk is prima te fietsen, maar dan wordt het zoeken naar een smal weggetje en even later, bij weer een ruïne van een leegstaand hotel, nemen we de gewone weg. Hadden een trap af moeten fietsen, hebben we nog nooit gedaan, dus ook vandaag niet!
Hebben totaal 30 kilometer gefietst en af en toe een bergop gelopen!

We staan op een prachtige camping, heerlijk rustig, net een park en heel dicht bij de See!

Heb wel even moeite moeten doen om een inlogcode voor internet te kopen. Volgens de dame bij de receptie waren de codes op! Na een aantal keren vragen en steeds hetzelfde antwoord te krijgen had ik er genoeg van. Ik wil de baas spreken en ja hoor de baas was er in 5 minuten en niet veel later had ik een code!
De “baas” vertelde dat de dame bij de receptie s’morgens telefonisch een code had kunnen regelen!

Dinsdag 10 juni 2014

We hebben besloten vandaag een rustdag te houden. Een rustdag is voor ons niet fietsen en niet wandelen. We halen wat boodschappen en gaan opzoek naar een wandeltocht in de bergen.
Eerst rijden we naar Tröpolach en gaan de Nassfeldpas richting Italie op. Komen langs Gartnerkofel liften. Deze draaien vandaag. Zijn niet gekleed om in de bergen te wandelen en waren het ook niet vanplan, maar de meneer die de liften bedient vertelt ons dat de liften pas zaterdag weer draaien. Zijn teleur gesteld, willen morgen naar boven gaan. De lift meneer zegt dat we ook met de auto naar de Watschiger Alm op 1638 meter kunnen gaan en hij legt heel goed uit hoe we moeten rijden om bij de hut te komen waar we morgen met de wandeling kunnen starten. Rijden naar de Watschiger Alm om te gaan lunchen en ons te oriënteren hoe morgen verder.
Zien een route van 1 ¾ uur naar de Gartnerkofel. Willen dit morgen proberen!
Het was een super warme dag vandaag, 37 graden, maar boven was het heerlijk koel 25 graden!

Woensdag 11 juni 2014

Om 09.00 uur waren we vanmorgen bij de Watschiger Alm op 1638 meter en hebben onze auto geparkeerd. Bergschoenen aan, wandelstokken op lengte maken en nog even een halve liter water drinken en een liter per persoon in de rugzak. Tevens hebben we vruchtensap, brood, koekjes en fruit ingepakt. Het is boven nog maar 16 graden. Heerlijk koel om op ons gemak van start te gaan naar de Gartnerkofel op bijna 2200 meter. We zien nog weinig wandelaars, maar naar mate we hoger komen komt men ook van een andere richting aan wandelen en klauteren. De wandelpaden lopen regelmatig over pistes en daar ligt nog behoorlijk veel sneeuw en is het soms niet echt gemakkelijk om het pad te kunnen vinden.

Op de borden wordt de tijd die we nodig hebben aangegeven als 1 ¾ uur. Deze oude “sokken” hebben er met een korte rustpauze bijna 3 uur over gedaan. We hebben ons niet gehaast, regelmatig rondkijken en foto’s maken. Het laatste stuk was best pittig en was klimmem en klauteren om boven te komen. Ik heb in de bergen bijna nooit hoogte vrees, maar aan de top bij het kruis was maar een klein platvorm en daarnaast ging het op bepaalde plaatsen recht naar beneden, bbbrrr…… Ik kon van de top niet echt genieten, maar weet wel dat je heel ver weg kon kijken!

Onderweg was Piet even bij een liftstation gaan kijken en ik hoorde een daverend geluid en zag ik heel veel stof op waaien. Piet kon net om de hoek kijken en had een gigantisch groot rotsblok naar beneden zien vallen. In de omgeving van het gevallen rotsblok waren kletteraars bezig naar boven te komen. Gelukkig is hun niets overkomen.
Het was heerlijk weer, warm, maar net niet te warm boven. Bij de caravan was het 37 graden! In de avond ging het waaien en kwam er een donkere lucht opzetten met een paar druppels regen.

Donderdag 12 juni 2014

We hebben weinig spierpijn overgehouden van onze klim van gisteren, alleen wat stijfheid in de ochtend uren. Het is ons alles meegevallen. Denken al over zaterdag weer een tochtje te maken naar een iets lagere berg, de Poludnig op 1999 meter, maar de start is ook lager, op 1375 meter. Even afwachten wat het weer gaat doen.
Vandaag een rustdag, een wasje gedaan en wat geluierd. Om 17.00 uur was er een presentatie van de camping eigenaar, Norbert Schula de derde. Hij vertelde wat over de geschiedenis van de camping, de activiteiten die er georganiseerd worden en de toekomstplannen. Tevens werd er een glas prosecco geschonken, wat zeg ik, meerder glazen prosecco na de presentatie. Het was heel gezellig.
Het weer was vandaag wat minder. Rond 14.00 uur hoorden we steeds onweren en de lucht ging betrekken. Nadien is het afwisselend regen en weer droog, maar de zon laat zich niet meer zien.

Vrijdag 13 juni 2014

Vandaag hebben we de alternatieve elfstedentocht gevaren.

We staan 30 kilometer van de Weissensee en willen zien waar de tocht der tochten wordt geschaatst bij een zachte winter in NL.
We rijden naar Praditz , daar is een parkeerplaats waar je met je parkeerbewijs gratis met de bus rond de see kan rijden en de bus stopt o.a. bij alle aanlegsteigers van de rondvaartboot. Deze mogelijkheid werd ons verteld door mede kampeerders. Dat is het leuke op een camping, alle handigheidjes en tips worden aan elkaar door gegeven.
Wij willen de hele see rond en kopen een kaartje voor de hele tocht. Je kunt ook voor een oversteek of de haltes een kaartje kopen. Bij Dolomitenblick stappen we uit en wandelen een uurtje. Met de volgende boot maken we onze rondvaart af.
Na de mooie maar winderige boottocht pakken we de bus naar de parkeerplaats en besluiten nog naar Steinfeld te rijden, 15 kilometer verderop. Hebben overwogen om naar camping Bergfriede te gaan, een SVR camping. Het was een prachtige tocht er naar toe over en om de bergen naar het andere dal. Wij zitten in het Gailtal en die camping is in het Drautal.
De camping is schoon, netjes en stil. Er staan 4 caravans en 1 tent. Is ook wel voor te stellen omdat de weg er naar toe erg smal en met een aantal haarspeld bochten de berg op. Wij kwamen een vrachtwagentje tegen en dat was passen en meten om langs elkaar heen te komen. Het laat zich raden dat het met een caravan helemaal moeilijk wordt. Om fietstochten te maken zou je de fietsen achter op de auto moeten plaatsen en naar beneden je fietstocht. Men kan in het Drautal heel goed fietsen.
Weten we dat ook weer, goede keus gemaakt met onze huidige camping.
Nog voor sluitingstijd onderweg nog wat boodschappen halen en dan natuurlijk toch naar het voetbal kijken.
Ik ben geen voetbal fan en Piet ook niet, maar we konden het niet laten om niet te kijken. Ik had gezegd dat het niets zou worden met NL, worden in de pan gehakt door Spanje. Maar had gelukkig ongelijk, een overwinning met 5-1 !

Zaterdag 14 juni 2014

Vandaag een fietstochtje gemaakt langs de Gail van 44 kilometer via het fietspad R3a en R3 naar Rattendorf. Het was heerlijk weer, niet te warm, af en toe zon en wat wolken. Bij Rattendorf hoorden we de eerste donderslagen en de wolken werden ook donker, vooral boven de bergen. We keren om en bekijken nog de kerk van Rattendorf. Teven zien we uit het gemeentehuis een grote stoet mensen komen met een bruidspaar. Blijven even kijken naar de mooi aangeklede mensen.
In Tröpolach eten we nog even een ijsje en dan flink op de trappers naar “huis”. Voelen onderweg wat druppels en dicht bij de camping barst een klein buitje in alle hevigheid los. Wij schuilen even en komen nog droog thuis!
Dinsdag gaan we vertrekken van deze camping en gaan we voor een paar dagen naar Annenheim aan de Ossiacher See en dan wordt het weer tijd op stapsgewijs naar huis te rijden.

Zondag 15 juni 2014

Om 09.00 uur zijn we naar de Eggeralm gereden via 14 haarspeldbochten naar bijna 1400 meter. De Eggeralm is een alm met wat hutten/huisjes en een kerkje. Lijkt of ze uitgestrooid zijn. De koeien, met een nummer, lopen tussen de huizen door en over de weg. Het is de Alm van de koeien!

Eerst een redelijk rechte weg, maar bij de bosrand begon de steig naar de Poludnig en het werd het klimmen, goed te doen op een enkel smal paadje langs de bergrand, daar moesten we ook nog over hoge stenen klauteren, het is ons weer gelukt! De ene keer liepen we in Oostenrijk en de andere keer in Italië.Het laatste stuk was vrij gemakkelijk, weiland met veel stenen en geen diepe afgronden meer! Boven rond het kruis liepen schapen.
Boven natuurlijk een foto bij het kruis gemaakt en een op een grote steen geluncht en uitgerust.
Naar beneden was ook niet eenvoudig, steile afdaling en over stenen en grote kiezels, soms hele diepe stappen over grote keien, maar we zijn weer veilig beneden gekomen.
Beneden in een hut op de Eggeralm wat gegeten en gedronken.
Het weer was goed om te lopen en te klimmen, eerst koud vanmorgen en later een aangename temperatuur, zal ongeveer rond de 22 zijn geweest in het dal en boven 15 graden.
Een heerlijke dag in Karinthië!
Nog één dag en dan vertrekken we van hier!

Maandag 16 juni 2014

Opruimen en een en ander een poetsbeurt geven. Nog even een paar boodschappen halen op de fiets en dan zijn we weer klaar voor vertrek en dan zijn we weer klaar voor vertrek naar Annenheim.
We hebben een heerlijke tijd gehad op deze camping. De camping is voorzien van alle comfort. Komen zeker, als we weer naar Karinthië gaan op deze camping terug. Heerlijk temperatuur, bergen om te wandelen, meer om te zwemmen en langs de rivier fietsen.
Kan weer paar dagen duren voor ik weer internet heb. Weten niet zeker hoe dat geregeld is op de volgende camping.